Jak duże są różnice między językiem angielskim brytyjskim a amerykańskim?

Język angielski to obecnie najbardziej popularny język na świecie, przez niektórych określany nawet pierwszym uniwersalnym językiem w dziejach. Można w nim porozumieć się praktycznie w każdym zakątku globu. Nie oznacza to jednak, że wszędzie jest on identyczny. Obecnie funkcjonuje bardzo wiele jego odmian, które wzięły się z tego, że rozwijały się na różnych, odległych od siebie terenach (Wyspy Brytyjskie, Ameryka Północna, Australia, Nowa Zelandia czy Afryka Południowa). Z biegiem czasu język na każdym z tych terytoriów zaczął ewoluować w odmienny sposób.

Najbardziej dziś popularnymi odmianami języka angielskiego są brytyjski i amerykański. Różnice między nimi nie są duże – osoby posługujące się odmianą brytyjską bez problemu dogadają się z przybyszem zza Atlantyku (i odwrotnie), choć nie zawsze będą mówiły w ten sam sposób. Podstawowa różnica to wymowa – Amerykanie bardziej wyraziście wymawiają na przykład „r”. Mają też inną intonację i akcent, a niektóre słowa po prostu brzmią w ich ustach zupełnie inaczej niż u Brytyjczyka (np. potato czy schedule).

Kolejne różnice występują w słownictwie. Amerykański angielski zawsze dążył do prostoty, stąd wiele słów straciło zbędne litery (np. brytyjskie jewellery w amerykańskim to jewelry. Niektóre słowa są zupełnie inne (np. w amerykańskim benzyna to gas, a w brytyjskim petrol). Uproszczona została również gramatyka odmiany amerykańskiej – czasowniki, które w wersji brytyjskiej odmieniają się nieregularnie, w amerykańskim angielskim są regularne (np. burnt/burned). Spore różnice istnieją w przyimkach (np. Amerykanin powie „at the weekend”, zaś Anglik „on the weekend”), zaś ulubiony przez Brytyjczyków czas Present Perfect niemal w ogóle nie występuje w odmianie amerykańskiej. Zamiast niego używa się czasu Past Simple.